Op een bouwplaats in de buurt van Schiphol had ik afgesproken met een uitvoerder. Zijn projectleider was de structurele overschrijding van de uren op het project meer dan beu. Er was krap gecalculeerd, maar het project was in soortgelijke vorm al een keer uitgevoerd. Waarom is er een overschrijding in uren?
De uitvoerder is een gemoedelijke vent. We starten met een kopje koffie in de keet. De uitvoerder heeft het vorige project blijkbaar niet meegemaakt en is in dit project niet vanaf de eerste dag aanwezig.
Op de bouw zien we veel mensen enorm actief in de weer. Niemand staat te lummelen en toch is het gevoel niet goed. Veelvuldig wordt de uitvoerder aangesproken, er blijkt veel onduidelijk te zijn. De mensen zijn onzeker en willen bevestiging hebben van de uitvoerder. Uit zichzelf lijkt niemand verantwoording te nemen. In de tijd dat ik aanwezig was, zijn er drie trailers de bouwplaats op gereden. Telkens wist de uitvoerder een leeg plekje te vinden. Iedereen happy. Of toch niet?
Een week later sta ik weer op deze bouwplaats. Ik heb een plattegrond van de bouwplaats meegenomen. Met post-its heb ik aangegeven waar welk materiaal nu staat en tevens waar het verwerkt gaat worden. Op een andere afdruk heb ik aangegeven waar het materiaal zou kunnen staan, opdat de afstanden minimaal zijn, cq binnen draaibereik van de kranen. De uitvoerder staat erbij en kijkt ernaar. ‘In theorie zou het moeten kloppen’; is zijn eerste reactie. ‘Dan moeten we het in de praktijk brengen’; vul ik hem aan. Een verschil van mening is in wording.
Is de praktijk te helpen met een stukje theorie? We proberen het uit. De uitvoerder en de werkvoorbereider weten welke leveringen ze kunnen verwachten voor de komende dagen. We tekenen ze in de plattegrond. Op het hek hangen we een bord; ‘vrachtwagens melden bij de uitvoerder’. In de pauze vertellen we de nieuwe werkwijze in de keet aan alle medewerkers. De reacties zijn op voorhand positief, de mannen zijn het heen en weer slepen met materiaal meer dan zat.
Een week later evalueren we. Veel uren die voorheen met lopen met materiaal verspild werden, konden nu in ‘echt werk’ gestoken worden. De uitvoerder zelf ervaart het nieuwe systeem voor zichzelf als rustgevend. Beter van tevoren even nadenken en er later de vruchten van plukken is blijkbaar beter dan ad hoc een plekje zoeken voor een lading materiaal.
Theorie en praktijk. Prachtig als het samen werkt!